We staan er niet dagelijks bij stil hoe bijzonder de geschiedenis van ons huis is.  En dan gaat het hier niet over het begin als kinderherstellingsoord, daarover meer in een latere blog. Het gaat hier over het feit dat de bekende dichteres Vasalis hier ruim 25 jaar heeft gewoond. Het is heel bijzonder om te bedenken dat Vasalis hier veel voetstappen heeft staan. Hier ontving zij haar vrienden en familie,  hier werd muziek gemaakt  en leefde ze samen met haar man, genietend van elkaar en van de natuur. Hier in dit huis zijn ontzettend veel brieven geschreven en uiteraard ook veel  gedichten, hoewel lang niet allemaal gepubliceerd.

Dat musiceren, dat gebeurde vorig weekend na lange tijd ook weer, een huiskamerconcert helemaal in het teken van Vasalis. Denise Jannah zong verschillende van haar gedichten. Zij werd hierbij begeleid op de gitaar door Wolf Martin. Dit met als publiek een literaire vriendengroep uit de Achterhoek. We hebben er met elkaar erg van genoten! Vooral na het verschijnen van de biografie van Maaike Meijer over Vasalis begroeten we meer gasten die hier een paar dagen willen zijn. Iets van de sfeer willen proeven van de omgeving waar Vasalis leefde. Genieten van het licht van de zon, die zo heerlijk door de ramen schijnt (als ie schijnt) zoals Vasalis dat zelf eens in een brief aan Geert van Oorschot schrijft. In een van die brieven schrijft ze ook over de reeën die in de voortuin lopen en die ze wel zullen temmen, die reeën lopen er nog steeds regelmatig, niet getemd…

Een van de gedichten die Denise Jannah zong was:

Appelboompjes

Denise Jannah zingt gedichten van Vasalis

Op een recht zwart kousebeen,
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen,
en de tuin voor zich alleen,

staan twee jonge appelbomen,
‘t witte bloed omhooggestegen,
vlinderhoofden wijd omgeven,
door hun allereerste dromen.

Met hun smalle voet in’t gras,
ingetogener en lomer,
staan zij later in de zomer,
na te peinzen hoe het was.

Voller wordend met de dagen,
vastgegroeid in ‘t ogenblik,
bestemd mijn zustertjes,- als ik –
te wortlen, rijpen en vrucht te dragen.